Standardy

Standardy realizacji programu FreD goes net  

Warunki realizacji programu  

• Kompetencje realizatora: realizatorami programu mogą być osoby, które ukończyły szkolenie obejmujące podstawy Dialogu Motywującego oraz warsztaty umiejętności realizacji programu, zgodnie z konspektami zajęć zawartymi w podręczniku realizatora.
• Organizator: szkolenia dla realizatorów są organizowane przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii, które wydaje stosowne zaświadczenie uprawniające do realizacji programu; lista przeszkolonych realizatorów jest publikowana na stronie www.programfred.pl/placowki
• Obowiązki realizatora: w ciągu pierwszych 2 lat realizacji programu FreD, realizator ma obowiązek składania do KBPN sprawozdania oraz przedstawienia wyników ewaluacji zrealizowanego programu (bez względu na źródło finansowania).
• Miejscem realizacji programu powinna być poradnia ambulatoryjna lub inna placówka niezależna od instytucji kierującej.
• Udział w programie jest dla uczestników bezpłatny.

Kryteria udziału młodzieży w programie  

• Wiek uczestników programu: 13-19 lat (dopuszcza się wiek do 21 lat).
• Fakt odnotowania/przyłapania osoby po raz pierwszy na użyciu substancji psychoaktywnej (np. alkohol, narkotyki, leki, NSP - tzw. dopalacze) z wyłączeniem używania heroiny.
• Nie rekomenduje się kierowania do programu osób na podstawie domniemania używania przez nich substancji psychoaktywnych.
• Faza używania: eksperymentowanie, używanie okazjonalne lub szkodliwe.
• Skierowanie do programu: kandydata kierować może szkoła (pedagog, wychowawca, psycholog), policja, straż miejska, placówka opiekuńczo-wychowawcza, poradnia zdrowia psychicznego, służba zdrowia, poradnia psychologiczno-pedagogiczna, prokuratura, sąd, kuratorzy, świetlica socjoterapeutyczna, pracownicy socjalni, rodzina, opiekun prawny itp.
• Dobrowolność udziału: wskazane jest wyrażenie zgody przez uczestnika na udział w programie.
• Zgoda rodziców/opiekunów: wymagana jest zgoda prawnego opiekuna na udział w programie osoby niepełnoletniej. 

Sposób realizacji programu 

• Współpraca: program powinien być realizowany we współpracy z instytucjami, które mogą mieć kontakt z młodymi użytkownikami substancji psychoaktywnych.
• Kontakt z realizatorem: osobom zainteresowanym programem rekomenduje się bezpośredni kontakt telefoniczny z realizatorem.
• Rozmowa wstępna: realizator przeprowadza z kandydatem do programu wstępną rozmowę indywidualną: diagnostyczno-motywującą. Efektem rozmowy może być zaproszenie do udziału w programie lub zaproponowanie innej formy pomocy.
• Liczebność grupy warsztatowej powinna wynosić od 6 do 12 osób. 
  Optymalna liczba uczestników wynosi 8 osób.
• Program zajęć powinien być realizowany zgodnie z podręcznikiem i scenariuszem zajęć, w odpowiedniej kolejności, w wymiarze 8 godzin (w podziale przynajmniej na dwa spotkania sesji warsztatowych).
• Nie rekomenduje się dokonywania jakichkolwiek zmian w programie, odstępstw od ćwiczeń-zadań, zmiany kolejności etapów i zadań, zmniejszenia lub zwiększenia liczby godzin.
• Realizacja programu powinna gwarantować anonimowość i dyskrecję.
• Warunki ukończenia programu: udział we wszystkich sesjach warsztatowych lub w przypadku usprawiedliwionej nieobecności, zastąpienie jednej sesji spotkaniami indywidualnymi (odpowiednio do długości trwania sesji warsztatowej).
• Rozmowa końcowa: w zależności od potrzeb uczestnika, udział w programie może kończyć się indywidualną rozmową podsumowującą.
• Zaświadczenie ukończenia programu: uczestnicy programu w sposób suwerenny podejmują decyzję gdzie i komu przedstawiają zaświadczenie ukończenia programu.
• Ewaluacja: realizatorzy powinni prowadzić ewaluację programu z wykorzystaniem rekomendowanych  wzorów ankiet ewaluacyjnych zamieszczonych w podręczniku (opracowanych przez Instytut FOGS)
• Niedopuszczalne jest realizowanie programu w jednym bloku 8 godzinnej sesji warsztatowej oraz na terenie szkół i placówek stacjonarnych, np: w domach dziecka, pogotowiach opiekuńczych, ośrodkach szkolno-wychowawczych, zakładach poprawczych, schroniskach dla nieletnich, internatach, bursach, ośrodkach terapeutycznych, szpitalach (dziecięcych oddziałach szpitalnych).

​REALIZACJA PROGRAMU „FRED GOES NET” NIEZGODNIE z POWYŻSZYMI STANDARDAMI MOŻE SKUTKOWAĆ UNIEWAŻNIENIEM ZAŚWIADCZENIA KBPN ORAZ SKREŚLENIEM z LISTY REALIZATORÓW

Podstawy teoretyczne programu

Transteoretyczny Model Zmiany (Prochaska, DiClemente)

• Model opisujący proces zmiany
• Kolejne etapy procesu: prekontemplacja, kontemplacja, decyzja, działanie, utrzymanie zmiany, nawrót
• Większość osób kierowanych do programu nie ma świadomości problemu, nie rozważa ryzyka
• Na etapie prekontemplacji interwencja jest możliwa
• Zalecane strategie - wzmacnianie motywacji, pogłębianie refleksji, przekazywanie obiektywnych informacji

Teoria salutogenezy (Antonowsky)

• Teoria badająca czynniki, które pomagają zachować zdrowie (wspierające zasoby)
• Szukanie tego, co możliwe i pozytywne a nie koncentrowanie się na błędach
• Stan zdrowia jednostki zależy od jej globalnej orientacji poznawczej i emocjonalno-afektywnej – poczucia koherencji
• Główne komponenty
  • Poczucie zrozumiałości – zdolność do spostrzegania świata jako zrozumiałego, sensownego, odnosi się to również do trudnych sytuacji
  • Poczucie zaradności – doświadczenia postrzegane są jako wyzwania
  • Poczucie sensowności – poczucie, że warto angażować się w rozwiązywanie problemów, trudnych sytuacji

Podejście Dialogu Motywującego (Miller, Rolnick)

Skoncentrowana na kliencie, dyrektywna metoda zwiększania wewnętrznej motywacji do zmiany, poprzez analizę i pogłębianie ambiwalencji 

• Założenia:
  • Współpraca: szacunek dla poglądów, wartości osoby
  • Wydobywanie: wewnętrznej motywacji do zmiany w oparciu o istniejące zasoby
  • Autonomia: uznanie prawa i zdolności osoby do decydowania o sobie
• Zasady pracy (duch DM):
  • Empatyczne reagowanie
  • Rozwijanie sprzeczności
  • Unikanie sporów
  • Wzmacnianie poczucia sprawczości